ARIEL RIVERA HUMAGULGOL SA HARAP NG KAMERA — Hindi Kinaya ang Matinding Dagok sa Buhay!

Isang emosyonal na tagpo ang bumalot sa isang panayam kamakailan nang humagulgol sa harap ng kamera ang beteranong OPM singer at aktor na si Ariel Rivera. Sa gitna ng eksklusibong interview, bigla na lamang siyang napaiyak habang ikinukuwento ang pinakamasakit na pagsubok na dumaan sa kanyang buhay—isang dagok na hindi raw niya kailanman inakalang mangyayari sa kanya.

Ang sandaling iyon ay hindi lamang nagpaiyak sa milyon-milyong tagasubaybay, kundi nagmulat din sa tunay na kalagayan ng isang artistang madalas nating makita bilang matatag, positibo, at walang bahid ng kahinaan.

Sino si Ariel Rivera?

Para sa mga kabataang henerasyon na maaaring hindi pamilyar, si Ariel Rivera ay isa sa mga kilalang balladeers ng dekada ‘90. Sa kanyang husay sa pagkanta ng mga awiting tulad ng “Sana Kahit Minsan,” “Narito Ako,” at “Ayoko Na Sana,” si Ariel ay naging simbolo ng wagas na pagmamahal at matinding emosyon sa musika.

Maliban sa pagiging mang-aawit, siya rin ay naging hinahangaang aktor sa pelikula at telebisyon, na bumida sa maraming drama series at pelikulang Pilipino. Isa siya sa mga artistang napanatili ang reputasyon sa industriya — malinis, tahimik, at tunay na propesyonal.

Ang Matinding Dagok: Pagkawala ng Mahal sa Buhay

Sa nasabing panayam na inilabas sa isang kilalang online showbiz vlog, ibinunyag ni Ariel ang pinakamalaking hamon na dumating sa kanya nitong nakaraang taon—ang pagkamatay ng kanyang ina, na isa sa pinakamalapit sa kanyang puso.

“Siya ang unang naniwala sa akin, kahit noong walang-wala pa ako… Siya ang dahilan kung bakit ako tumayo sa entablado,” ani Ariel habang tumutulo ang luha.

Sa mga sumunod na minuto, hindi na niya napigilan ang emosyon. Tahimik siyang napayuko, at tuluyang humagulgol sa harap ng kamera.

“Hindi ko alam kung paano ako babangon. May mga araw na ayokong bumangon. Nais ko lang siyang muling mayakap…”

Ang damdamin ng pagkawala ay naramdaman ng lahat ng nanonood—isang paalala na kahit ang mga iniidolo nating artista ay tao rin na nasasaktan at naghihirap.

“Wala akong lakas, wala akong boses”

Ayon kay Ariel, matagal siyang hindi kumanta pagkatapos ng pagkamatay ng kanyang ina. Wala raw siyang inspirasyon, at pakiramdam niya ay nawala ang tinig na bumubuo sa kanyang pagkatao.

“Parang nawala ‘yung boses ko. Hindi literal, pero ‘yung fire — ‘yung passion. Kasi siya ‘yung unang nagsabi sa akin, ‘Anak, ang ganda ng boses mo.’”

Sinabi rin ni Ariel na ilang beses siyang tinanggihan ang mga show at TV appearances, sapagkat hindi niya kayang ngumiti sa camera habang may hinagpis sa puso.

Suporta Mula sa Pamilya at Kaibigan

Bagama’t dumaan sa matinding lungkot, unti-unting bumangon si Ariel sa tulong ng kanyang asawang si Gelli de Belen at mga anak. Aniya, ito ang panahon kung saan lalong tumibay ang kanilang samahan bilang pamilya.

“Si Gelli, siya talaga ang naging sandalan ko. Walang reklamo, walang tanong. Tahimik lang niyang pinunasan ang luha ko. Doon ko napatunayan na hindi lang siya asawa—isa siyang tunay na kaibigan.”

Nagpasalamat rin siya sa kanyang mga kapatid sa industriya na tahimik ngunit tapat na sumuporta sa kanya sa panahon ng pagdadalamhati.

“Hindi Ako Nag-iisa”: Mensahe sa Mga Nakakaranas ng Matinding Lungkot

Sa parehong panayam, nagbahagi si Ariel ng mensahe sa mga taong maaaring dumaraan din sa matinding lungkot, depresyon, o pagkawala.

“Huwag kang matakot umiyak. Huwag mong ikahiya kung nasasaktan ka. Ang pag-iyak ay hindi kahinaan. Isa itong proseso ng paghilom.”

Dagdag niya, ang musika at pananampalataya ang naging tulay niya sa muling pagtanggap sa realidad.

Ariel’s Quiet Comeback: “Hindi Ito Wakas, Kundi Panibagong Simula”

Sa huling bahagi ng panayam, ipinahiwatig ni Ariel Rivera na handa na siyang bumalik—hindi bilang ang dating Ariel na puno ng sigla, kundi bilang isang lalaking may mas malalim na damdamin, mas bukas na puso, at mas tunay na boses.

Plano raw niyang maglabas ng bagong album ngayong taon, na magtatampok ng mga awitin na isinulat niya mismo sa panahon ng kanyang pagdadalamhati.

“Ang sakit ay hindi mo kayang takbuhan. Pero maaari mo itong gawing musika. Doon ko gustong bumangon—sa pagkanta muli.”

Mga Tagahanga: Buo Pa Rin ang Suporta

Bumuhos ang mensahe ng suporta sa social media matapos lumabas ang interview. Trending agad ang hashtag #WeLoveYouAriel at #ArielRiveraForever.

Narito ang ilang komento mula sa netizens:

• “Idol kita noon, mas lalo pa ngayon. Lakas ng loob mo, Sir Ariel.”
• “Ang tunay na lalaki ay marunong umiyak. Salamat sa pagiging totoo.”
• “Sana matuloy ang comeback mo. Kailangan ka pa rin namin sa OPM.”

Konklusyon: Isang Paalala ng Katotohanan

Ang pag-iyak ni Ariel Rivera sa harap ng kamera ay hindi kahinaan — ito ay pagpapakita ng tunay na damdamin, ng tapang na harapin ang sakit, at ng kagustuhang maghilom.

Isa siyang paalala na hindi nasusukat sa entablado o kasikatan ang tunay na halaga ng isang tao. Sa dulo ng lahat ng tagumpay, ang tunay na boses ay nagmumula sa puso — at sa puso ni Ariel Rivera, ang musika ay buhay na muli.